10.12.05

elini uzat...

Özlersin ya güneşin yüzüne vurdugu anı..O sıcaklığı hissettiğin saatleri..Hissedersin ta içinde bir yerde ve kıpırdayamazsın,bakamazsın yüzüne,gülümseyen güneşe.Gözlerini alır ışığı..Bakmaktan vazgeçersin ve yüzün güneşe dönük gözlerini kısarak beklersin öylece..Evet hareketsizsindir,denizin kıyıyı gıdıklayan sesi günesin rengiyle buluşmuştur teninde..Özlersin sıcağı, güneşi,o eşsiz sesi..Bulamazsın yanıbaşında..Ama olsun,bilirsin yine güneş açacaktır.
Geçen sıcak günün ardından ılık gece gözkırpar ya,işte o an hafif bir serinlik kaplar içini,deniz daha bir durgundur.Bakarsın o lacivertliğin sessizliğine..Dalarsın uzaklara,seni içine alır o koyu renk.Korkmazsın.Yakamozun büyüsü sarar,elini uzatırsın koyu maviye,tıpkı bir sihir gibi..''üff''desen gidecek..paylaşırsın o güzel resmi.O an hiç bitmese dersin...
İşte vakit ayrılık vakti..Başlangıçların ayrılığı bu olsa gerek...Yine güneş merhaba diyerek can bulacak denizde...

2 yorum:

Can dedi ki...
Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
Can dedi ki...

http://www.muderntimes.com/2005/12/ar.html