Eylül

Ve  yine geldi...
Bir şarkı gönderiyorum bu güne.
Biralar benden olsun, hediye.

gönül çukuru

Gel,
Gel de uyu şu çukurda
Söz,
Söz de, bekletme daha

maviye
maviye çalar gözlerin.
yangın mavisine
rüzgarda asi
körsem,
senden gayrısına yoksam,
bozuksam,
can benim, düş benim,
ellere nesi?
hadi gel,
ay karanlık...

itten aç,
yılandan çıplak.
vurgun ve bela
geliş durmuşsam kapına
var mı ki doymazlığım?
ille de ille
sevmelerim.
sevmelerim gibisi?
oturmuş yazıcılar 
fermanım yazar
n'olur gel,
ay karanlık...

dört yanım puşt zulası,
dost yüzlü,
dost gülücüklü
cigaramdan yanar.
alnım öperler,
suskun, hayın, çıyansı.
dört yanım puşt zulası,
dönerim dönerim çıkmaz.
ey leylim gecede ölesim tutmuş,
etme gel,
ay karanlık...


Ahmed Arif

Tam şu an 19:30 vapurundayım. Karşıya geçiyorum. Alsancağa. Kafamda bir sürü şey var gibi ama yok gibi. Menopoza giriyorum bence. Başka bir açıklama bulamıyorum kendime. Kim bilir kaç kere daha göreceğim gün batıyor.

İnfilak

Ben gidince hüzünler bırakırım
Bu senin yaşadığındır
Bir ev sıkılır kadınlardaki
Bir adam sıkılır kadınlardaki
Seni sevmek bu kadar mı
O benim yaşadığımdır.

Bazan da bir yerde kuşlar vardır
Ne uçmak, ne görünmek için
Bir karanfil pencereyi deler
Bir kapı kendiliğinden kapanır
İstesek sevişirdik, ama olmadı
Biz değil yaşayan acılardır.

Gitsem de her yerde biraz vardır
Hatırda zamansız bir plak
Bir otel kapısı, biraz istasyon
Vardır o seninle birlikte olmak
Buluşur çok uzaktan ellerimiz
Ve nasıl göz gözeyiz ansızın bir infilak.

Doğdum.
Ve
Sonra
.
.
.