bazen!

Geçen hafta eski resimlere baktık..evin küçüğü olamak birazcık kötü bana kalırsa.İlk çocuklarda hevesler alınmış,her anı cekilmiş ama benimkiler nerdeyse sayılı...kıskanıyorum valla.Çocukken ne güselmiş hersey,fındık gibiymişim,burnum küçücükmüş!Pirinç gibi dişlerim varmış :) pırasa saçlar..
Derken kocaman oldum..sığmıyorum kendime bile..bugun ilk vizemi geçirdim sağ salim.Vizeden sonrası güseldi belki de..Hatırlanmak..yoldaki insanların tuhaf tuhaf sana bakmasına karşılık sırıtmak sadece:) Birden yolda olduğumu unuttum galiba..birden kendimi buldum..birden sesini duydum..herşey bu kadar güzel olsa..
Yolumun üstündeki bir ilkokulun önünden geciyordum ardından,durdum sırada andımızı okuyan çocuklara baktım tebessümle..minik bi çocuk gördüm kendinden büyük çantasıyla yürümeye calışıyordu.Yine gülümsedim.
Yalnız bir kaldırım, üstü sapsarı olmuştu yapraklardan,ayaklarımla yaprakları savurdum,ceketim bir elimde çantam bir elimde..Tek başımaydım ama yalnız değildim..biliyorum