Okuyordum bir yandan da yazıyordum.Durakaldım.Bakındım öylece etrafıma.Derin bir sessizlik vardı bırakıp gitmişliğinin ardında.
Kaç zaman olduğunu hesapladım,birer çizik atmamıştım ama hafızama kazımıştım.Ani olmadı,yavaş yavaş,sinsce girmişti kapımızdan ve giderken yalnız değildi.En önemli varlığı götürdü.Şimdi sensiz bir parçam eksik ve hep öyle kalcak sanırım.Geçecek diye düşünürken tekrar tekrar suratıma çarpıyor.Tıpkı soğuk hava gibi.Daha keskin.Oysa denizin derinliklerinde güç yok muydu?Gittim baktım..Ne olduğunu gördüm.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder