sahur

karnımı da doyurdum bir güzel.eski sahurlar güzeldi bizde.sen kalktıgında sofra hazır oluyor mesela, sanırım en güzeli bu olsa gerek, hiç o zamanlar bunun farkına varamamışım. hazır bir sofraya oturmak ne buyuk bir sereftir oysa..benim çocuklugumda kışa denk geliyordu ramazan..dolayısıyla sogukta yataktan kalkmak da bi sorundu.o sıcacık yatagından kalkıp uykulu uykulu birseyler yemek.bi bakmışsın bir muddet sonra iştahın açılmış kızarmış ekmegin üzerine tereyagını da surmuşsun ,yanında da bir bardak çay.kalabalık olunca açılıyor bu iştah.bize kıyamayan annem hemen yatmamızı isterdi.kalkmadan önce yatagımın sıcaklıgı gitmesin diye yorganımı hemen kapatırdım yine , öyle yarı acık bırakmazdım ve geri döndügümde uykuma kaldıgım yerden devam ederdim.işin en güzel tarafı da bu olurdu:) uyumak. yemegini yemişsin ve uyuyorsun. aa bi de davulcu geçerdi. ben korkardım davulculardan, belki de korkum gürültüsündendi. ama yine de pencerenin kenarına geçip bakardım perdenin ucundan.arada gıcıklık olsun diye pencereyi acardım ,tabi bunu farkeden davulcu hemen pencerenin altına gelirdi ben de kaçardım.meger adam para için geliyormuş benimle alıp veremedigi birsey yoktu ki.tekrar yatardım ve sanırım uykularım da daha bi manalıydı. huzur vardı.anne uyumazdı daha bulaşıklar vardı, ibadet vardı..yapılması gereken işler.anne için gün baslamıştı bile.anneler daynırdı, anneler herseyi hallederdi.
ramazanlar eskiden daha güzeldi
eskiler hep daha anlamlıydı
şimdi yalnız sahurlar pek de içacıcı değil, eşlik eden birileri cıkar ilerde elbet..
peki ya şimdi ne yapmalı? yataga zıplamalı..cok uykum geldi.gevezeligim tuttuyor bazen.iyi geceler millet!