baba-anne

bayram geldi ..gecti...ben burdayım yine.gec kaldım herseye her zamanki gibi..kendime geç kaldım belki de.
yine hasta oldum bayramın son gunu..yine dikkat etmedim kendime.bayram ya, ziyarete gidilir ya buyuklere, basta eksik oldu ziyaretler ve böylelikle 3 gun boyunca eksikti birşeyler.bayramın son günü babannemdeki ifade güzeldi bir tek.mutluydu bi gunluğune de olsa.evlatlarının hepsini bir arada gördügüne sükretti içinden, torun torba sahibi olsa dahi çocukları onun gözünde yine minikti, içi burkuldu bir an.sonra kendini mutfaga koyuverdi maksat aklını dagıtmaktı.bazen hissedersiniz ya ben de sıklıkla hissediyorum karsımdakilerin ne düşündügünü(ha kimi zaman yanılmıyor değilim-buyuk hikayeler uydurmuyor da değilim- neyse işte parantez içi paranteze gerek yok) (tek muder değil bunu yapan desene(yerim seni))
(kısa süreliğine yaşanan parantez kaosundan dolayı özür dileriz)
ne diyorduk hatırlandıgını yasadı babannem.agladı.içinden gecenleri dile getiremiyordu kimi zaman.genellikle dile getirdikleri kırıcı seylerdi..oysa güzel zamanlarda hissettigi o sevgiyi anında paylaşsa cok daha farklı olurdu..çok zor sevgi sözcükleri cıkıyor agzından nedense."ben sevgi görmedim ki göstereyim" dediği zamanı hatırlıyorum.karışılıgında sadece sarılabildim ona,iki kelam çıkmadı agzımdan..ben öyle anlarda konusamam ki.dokundum ya ona, hissetti ya beni bu da yeter:) en güzelini sen yaptın..gittin buralardan..hatırlatacak hiçbirsey yok yakınında hafızandan baska..allah uzun ömürler versin sana.