herşey çok hzılı gelişiyor bazen. birden bire yollar çıkıyor. seçim, ama hiçbir zaman birşeyleri kıyaslama değil. geri dönüşü olan yollar, yeniden geleceğiniz, döneceğiniz yollar..
öyle işte değişik birşey benimkisi de. üzülmek desen değil sevinmek desen değil, hiçbir duyguyu yaşayamadım tam olarak. belki zaman geçince. o kadar hızlı ve o kadar sert oldu ki. paylaşmak istersiniz mutlulugunuzu ya, onay beklersiniz ya, istediğiniz birşeyi yapma konusunda. onay dediğim bir dokunuş, bir tebessüm, aşağı yukarı sallanan bir kafa, omzuna dokunan bir el..söz olmasa da olur. bazen sözden çok daha fazla şey anlatmaz mı ki onlar. hepsini beklersiniz işte. beklersiniz hep. doyumsuzdur ya insanoğlu ondan mıdır ki? hiç sanmam.
her zaman bekledikleriniz olmaz, sizin bekledikleriniz bir başkası için normal gelmeyebilir. doğru ya o zaman ne anlamı kalır.
ama ben böylesini de sevmiyorum. keşke diyorum.
keşke derken ben, zaman koşa koşa gidiyor. vakit az kaldı deniz yolcu.
gitti gider...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder