Yıldızları süpürürsün, farkında olmadan,
Güneş kucağındadır, bilemezsin.
Bir çocuk gözlerine bakar, arkan dönüktür,
Ciğerinde kuruludur orkestra, duymazsın.
Koca bir sevdadır yaşamakta olduğun, anlamazsın.
Uçar gider, koşsan da tutamazsın.

W.Shakespeare

her zamanki sakin haliyle yolculuğa hazırdı. yolculukları da hep sevmişti zaten. farklı insanları incelemek için bir fırsattı. yine bir gün yolculuğu sırasında yanına oturan kişiyi farkedip az daha kenara çekilmişti. ama yüzünü dönmedi bile, biraz aklı karışıktı. derken telefonla konuştuğunu fark etti ve o sırada kendi telefonu da çaldı. aynı anda telefonla konuşuyorlardı. olabilirdi. ilk kapatan diğeriydi. o da kapattı sonra ve hafifçe diğerine baktı. kıyafetleri de aynı renkti baştan aşağı. tatlı bir koku sardı etrafı sanki. raslantı işte. durağa geldi otobüs ve o indi. diğerinin ona baktığını görmedi bile. görmesindi.