çok

canım acıyor, ne kadar kalabalıksam o kadar da yalnızım. kimsesizim sanki. öyle değil ama böyle hissediyorum. niye? hayat bazen yükmüş gibi geliyor ya hani.. ha aslında sokaktaki kimsesizi görünce de bencilce düşünceler bunlar değil mi? hissettiklerimi engelleyemiyorum. birden süzülüveriyor sular. ahh diyorum, ahh. geçecek bunlar da.