Hani bir an gelir tutamazsin kendini,zaman geçmesin istersin,kalakalmak öylece,bakismadan görüsmeler,anlamli bir çift söz,hani tam denize atlayacaksindir ama bir korku sarar,kalbin tam da bogazimin içindeymis megerse dersin.Korkarsin iste,susarak bakarsin.Farkettim de kiyi bana çok uzak kalmis...
Artik farkli mi uyaniyorum?Uyanir uyanmaz minik filimi görüyorum yine,ama çok eski yerinde-olmasi gereken yerde-Öylece bakiyorum bir an,sonra da minik ayicigima bakiyorum sevgiyle ve''günaydin öpücügü''konduruyorum.Sanki bana gülümsüyor,sanki beni anliyor.
Içimde çirkin bir tirtil varmis ve artik kelebek oldu,pir pir ediyor:)Sonbahar da bahar degil mi sonucta,benim kelebegim farkli iste!Uyandim uykumdan ve hissediyorum.
Iste bir güne daha basladim,mahmurlugumu atiyorum üzerimden.Yapacak cok sey var sanki!Ve ben yine sarki söylüyorum(Mor ve Ötesi ''bir'')Siz de eslik edebirsiniz bu sarkiya,evet simdi,tam simdi...
1 yorum:
bazen isim koymamak gerek. ağzında eriyen bir parça çikolata gibi tadını çıkarmak yaşadıklarının, gözlerin kapanıp keyifli bir gülümseme yayılırken dudaklarına ışığını saçmak etrafına; elbet bir gören olur..
Yorum Gönder