ada sahillerindee bekliyooorum

fotograflarıma bakıyodum azönce ve paylaşayım istedim.ne de güzel eğlenmiştim..güzel gecirdiğim günlerden biriydi.'zaman' orda takılı kalsaydı.takılı kalmak değil de zaman öyle anları hep yasatsa,hep güzel seyleri yaşasak. şimdi zaman hep heybeliada'da takılı kalsa bi yerden sonra sıkılırdım.bak yazarken celiştim yine kendimle, peki zaman hep güzel anları yaşatsaydı nolurdu? bu sefer güzelliklerin kıymetini bilemezdik heralde.oohoo ben işin içinden çıkamadım.peki nolsun,o zaman hep 'zaman' bizden yana olsun. nerede yavaşlayacagını-tadını cıkarmak için- nerede hızlanacagını bilsin.

ee gelelim benim heybeliada macerama;
efenim smile & skull cifti için birer adet bisiklet alalım dedik(bu çift biz oluyoruz tabiki)koca adayı nasıl gezecegiz yoksa :) ben sepetlisinden aldım kendime, ee malum kız kısmının cantasıydı telefonuydu ıncıgı cıncıgıydı derken koyacak yer gerekiyor. hatta yolda gördügümüz erik agaclarından koparılan ekşi erikleri de koymak için ayarlanmış bi yer oldu sonra.

bisikletle çıkarken yoruldugumuz o yokuşu yürüyerek çıksak nasıl olurdu bilemiyorum ama sonrasında buyuk adayı burnunun dibinde görüvermek pek bi güzel oldu.(buarada aslında çitfli bisikletlerden almayı planlıyorduk ancak iki kişi olunca cok zorlanırız düşüncesi bizi yendi-ki iyiki almamışız,çok yoruldum ben-

derken bi mola verdik piknik yapılan yerlerde kola içtik çekirdek çıtlattık, cips yidik bi de. sonra aldıgımız enerjiyle yeniden keşfe cıktık. birden ne göreyim arkamdan at sesleri ama öyle böyle değil, korktum vallahi beni ezip gececkler diye.basıboş at sürüsü tıkıdı tıkıdı yaparak değil de gümbüdü gümbüdü yaparak gectiler heyacanımdan ben makinemi çıkarmada gec kaldım ama cekebildigim kısmı bu kadar.
bir yandan da faytonlar gelip geciyor, en rahatı onlar sanırsam bineceksin kardesim prens ve prenses misali hoppp adayı gezdiriverecekler.
adadaki evler de cok sakın cok sessiz tam kafa dinlemek için.ben evleri incelerken 3 yorgun kuş gördüm, ohh bulmuşlar mis gibi yer, ölece yatarlar tabi(kuşlar yatar mı,yoksa oturur mu ben bilmiyorum,anladınız siz,ondan işte)

eh ben faytona binmedim ama ata bindim, ilk önce bi korku sardı içimi,küt küt küt küt diye sesler cabası(sadece ben duyuyordum o ayrı) derken bi alışmışım oohooo kim tutar beni. atımın adı(hemen sahipleniverdim) rüzgardı(heuehhe hiç bilnmeyen bi isim di mi?) neyse işte o da sevdi beni, tedirgin okşamalrımın ardından mıncırmaya basladım hayvanı, hani bi kızsa tepetaklak atacak beni,ama benim umursadıgım yok :)

sonra yalnız bir kuş gördüm kayaların üzerinde , annesiyle birlikte babasını bekleyen kuş da vardı catıda..
karnımı doyurduktan sonra vapurumuzu bekledik(sahipleniyorum demiştim değil mi) o sakin yolda


















el salladım heybeliadaya sessizce baktı bize, ,kuşlarıyla ugurladı bizi..