haftasonu csa ile birlikteydik. aslında uzun zamandan beri hiçbirsey yapmayı istemeyen ben, sabahın köründe kalkmayı( benim için kör vakit) göze alıp cıktım yola. ama yataktan kalkana kadar gelin bana sorun, "aman gitmeyivereyim, ben olmasam da gitcekler nasılsa, ne fark etcek, zaten uzun zamandan beri ugrayamıyordum, hebele höbele.." diye söylenerek çıktım yatagın içinden. ama biri gelip dese ki gir yine hemen atlayıp uyucam.( evet o kadar tembelim, çünkü sabaha karsı 5te yamışım, kalktıgım saat ise 8.30) neyse bir sekilde attık kendimizi vakıfa. zaten acıldı uykum bi süre sonra.
benim tembelliklerimi es geciyorum, bi ara buna da değinirim.ne yaptıgımıza geleyim.görme engelliler okuluna ziyarete gittik. iyiki gitmişim dedim. iyiki popomu kaldırıp(tabiri caizse) yataktan cıkmışım.iyiki birilerini sevindirdik ve şükür ettim bir kez daha. ne kadar masum, ne kadar hayata baglı olduklarını, ziyarete gelen birilerini heycanla beklediklerini, muhabbet etmek için etrafınızda dört döndüklerini, gözleriyle dokunmak yerine elleriyle insanları tanıdıklarını..hangi birini anlatayım bilemedim.
salim elimi tuttu, avcumu okşadı, elimi kafasına götürdü, benim görmemi değil dokunmamı istiyordu. saçlarını yeni kestirmiş ama taranabiliyormuş yine :) bunu anlatırken bile heycanlanıyordu. cennet ise çalıkuşu'undan bir sayfa okudu bize. atkı örmüş tatilde(hala anlamış değilim nasıl bir kabiliyettir), bir digeri benim pek sevmedigim, hatta dalgasını bile gectigim bir sarkıyı aniden öyle bir içten okumaya basladı ki, o an gözlerim doldu. kimbilir onun için neler ifade ediyordu.. dans ettik turgayla. oyun oynadık, el ele tutuştuk hep, sarkı söyledik birlikte, hayallerini alattılar birer birer...sevindim. sevindiler.
biraz olsun beni kendime getirdi. tekrar ve tekrar şükrettim, ediyorum.
5 yorum:
görme engelliler okuluyla alakan nedir? özel eğitimde felan mı çalışıyo arkadaşın acaba?
benimle öyle arkadaşlarım var..şükretmek lazım gerçekten.
mutlu oldum, ben de gitmek istiyorum...
farkında olmam lazım..iyi ki yaşadığım anı bana da hatırlattın saol cnm..
@bitter'melish: gönüllü oldugum egittim ve kültür vakfının düzenlemiş oldugu bir ziyaretti bu.(ayrıca her hafta devam edecegini söylediler)yani anlayacagın ortada acık secik bir sebep yok, sadece onları hatırlamak, onların da hayatta yerleri oldugunu belirtmek, birseyleri paylaşmak, gülümeyip gülümsetebilmek.
@aylak adam: o zaman fırsat yaratmak gerek değil mi.
@burcyni: aslında hep hatırlamak gerek ama unutup şikayet bıyutuna geitiryorum ben herseyi. dediğim gibi iyi oldu benim için de:)
Aaa biz bu konuyu konuşmuştuk,sanırım anlatmıştın:s Yalnış mı hatırlıyorum acaba(?)Görme,işitme,duyma gibi engeli bulunan insanlara yardım etmek çok güzel sonuçta bir parçaları eksik onların bu hayatta ve senin yardımınla o parçalarını da belirli bir süreliğine tamamlıyorlar;)
Yorum Gönder