evet aynı zamanda yaşlandığımı da biliyorum.. öyle çok yoruldum ki, öyle çok hırpalandım ki ne yazmaya ne de birileriyle paylaşmaya mecalim kaldı. iki günden beri birden bire uyanıyorum geceleri, kabus desem değil karabasan desem değil anlayamadım. işin garibi hatırlamıyorum da ne olduğunu. dün sabah -sakarlığım üstümde ya- merdivenlerden yuvarlandım. evet tam anlamıyla düşmekti benim bulunmuş olduğum pozisyon. birşey olmasın diye parmaklıklara tutundum ama aşagıya kadar sürüklenince bu sefer avcumun içi yandı. geçen hafta da düşmüştüm bisikletten.. hadi bakalım üçüncüsünde uçaktan düşmesem bari, gider ayak..(tövbe tövbe)
canım sıkkın, uykum da çok. uyuyunca geçecek gibi değil. hamster gibi hissediyorum kendimi mi kandırıp duruyorum ne? çemberimsi şeyin içinde ilerlediğimi sanıyorum. tek ilerleme..neyse.
neymiş: " düşe kalka büyürmüşüz" yok bu bebekler için söyleniyordu değil mi, ben de hamsterlara söyleyeyim bunu. hamsterlar da salak değil ya neden dönüp duruyorlar ki..
az kaldı..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder